بهزاد شهبازی؛ بهرام رضایی؛ سید محمد جواد کلینی؛ محمد نوع پرست
چکیده
در این پژوهش تأثیر شار مساحت سطح حباب در آهنگ شناورسازی ذرات زغالسنگ مورد بررسی قرار گرفت، به گونهای که نتایج نشاندهنده افزایش ثابت آهنگ فلوتاسیون ذرات با افزایش شار مساحت سطح حباب بود. بیشترین ثابت آهنگ فلوتاسیون برابر با 30/3 در دقیقه به دست آمد؛ در حالی که اندازه ذرات 37- میکرون و شار مساحت سطح حباب 89/25 در ثانیه بود. برای تحلیل ...
بیشتر
در این پژوهش تأثیر شار مساحت سطح حباب در آهنگ شناورسازی ذرات زغالسنگ مورد بررسی قرار گرفت، به گونهای که نتایج نشاندهنده افزایش ثابت آهنگ فلوتاسیون ذرات با افزایش شار مساحت سطح حباب بود. بیشترین ثابت آهنگ فلوتاسیون برابر با 30/3 در دقیقه به دست آمد؛ در حالی که اندازه ذرات 37- میکرون و شار مساحت سطح حباب 89/25 در ثانیه بود. برای تحلیل نتایج از کارایی برخورد، اتصال و انفصال حباب- ذره استفاده شد. بیشترین کارایی برخورد استوکس برابر با 57/81 درصد به دست آمد، در شرایطی که دانهبندی ذرات 420+500- میکرون، شار مساحت سطح حباب 43/27 در ثانیه و آهنگ شناورسازی 17/1 در دقیقه بود. بیشترین کارایی اتصال یون، استوکس و پتانسیل به ترتیب برابر با 66/94%، 74/56% و 61/45% به دست آمد. همچنین بیشترین کارایی انفصال برابر با 57/34% به دست آمد، در شرایطی که دانهبندی ذرات 420+500- میکرون و شار مساحت سطح حباب 77/16 در ثانیه و آهنگ شناورسازی 85/0 در دقیقه بود. کارایی گردآوری ذرات با افزایش شار مساحت سطح حباب افزایش یافت. کارایی گردآوری ذرات در محدوده دانهبندی 37+106- میکرون بالا بود و در دانهبندیهای بیرون از این محدوده، کارایی گردآوری ذرات به آرامی کاهش یافت. بنابراین میتوان پایین بودن کارایی گردآوری ذرات درشت را به بالا بودن کارایی انفصال نسبت داد تا هنگامی که پایین بودن کارایی گردآوری ذرات دانهریز ناشی از پایین بودن کارایی برخورد حباب- ذره بود.